We verzamelen op de hoek van de Cogels-Osylei en de Guldenvliesstraat, tegenover het station Antwerpen-Berchem

In de Cogels-Osylei, vinden we op nr. 50 de Zonnebloem uit 1900, organisch van stijl. Aan het rond punt op nrs. 36 tot 32, botsen we op een wit stadspaleis van eind 19e eeuw, gebouwd in Franse neoclassicistische stijl. En een beetje verder aan de andere kant van de straat, op nr. 17, bevindt zich dan weer de Zevensterre, met bijzondere torentjes en trapgevels.

In de Transvaalstraat staat er op nr. 30 een art-nouveau-burgerwoning, in 1906 ontworpen door architect Jacques De Weerdt. Deze speelde een belangrijke rol binnen de ontwikkeling van de art nouveau in Antwerpen.

In de Waterloostraat, aan de kruising met de Generaal van Merlenstraat, vertellen de vier hoeken het verhaal van de vier jaargetijden: elk seizoen heeft een eigen mozaïek, in kleur variërend van lichtgroen naar donkerbruin. Op nr. 30 herinnert een mozaïek van Napoleon ons aan de naam van de straat. En nog wat verder, op de nrs. 55 tot 63, krijgen we het verhaal van de tijd.

Na twintig jaar leegstand schittert de Handelsbeurs als negentiende-eeuwse neogotische parel als nooit tevoren. Ten tijde van de Antwerpse Gouden Eeuw stond deze “moeder aller beurzen” model voor heel wat andere beurzen in Europa.

De Onze-Lieve-Vrouwekathedraal wordt tot de hoogtepunten van de Brabantse gotiek gerekend, maar vertegenwoordigt een nieuw type binnen die stijl. De noordelijke toren is 123,9 meter hoog en is sinds de sloop van de Sint-Lambertuskathedraal in Luik in 1794 de hoogste kerktoren van de Nederlanden.